بقول شاعری !
در حشر زغم های چمن خواهم گفت —- از صبر وسکوت وسوختن خواهم گــفـت
بگزار همه بهشت ودوزخ گویند — من وای وطن وای وطن خــواهـم گــفـت
بـی وطـن را هیـچ آرام نیـست —- این عقاب آموخته در دام نیست
الــــهــی رایــــگان مــگـــزار مــا را —- بـدســت ایــن و آن مـگــزار مـــا را
کـرم پـروردگارا ای خـداونـد —- بــه لــطــف دیــگــران مـگـزار مـا را
نوت : با تاسف که اسم شاعر را نمیدانم
اول ماه می به عنوان روز کارگر به این لحاظ بوده است که در چهارم ماه می سال ۱۸۸۶، و در چهارمین روز اعتصاب و تجمع کارگران آمریکایی در شهر شیکاگو، پلیس به روی آنان آتش گشود که شماری کشته، عدهای مجروح و بعداً چهارتن نیز اعدام شدند. کارگران بخاطر کاهش ساعت کار روزانه از (ده ساعت به هشت ساعت) دست به اعتصاب زدند. قرار بود که اول ماه مه ۱۸۸۶ در آمریکا (ایالات متحده)، کاهش ساعات کار به هشت ساعت در روز، به اجرا درآید که چنین نشد و در نتیجه،
علی شاه معروف به خوشحال سدوزی ، آوازخوانی را زمانی که شاگرد مکتب بود شروع کرد. او 13 سال داشت که اولين آهنگ خود را به زبان پشتو، در راديو افغانستان اجرا کرد. خوشحال، آموزش موسيقی را نزد استاد صوفی قربانعلی، مامای استاد سرآهنگ فرا گرفت.
آهنگهای معروف “سر سر پشته”، “برويد ای حريفان”، “سکينه مست و من مست سکينه”، از ساخته های خوشحال است که شادروان احمدظاهر، خانم هنگامه و ديگر آواز خوانان معروف اجرا کرده اند. وی در زمان جنگهای داخلی وطن را ترک کرد و درکشور آلمان و در شهر هامبورگ زندگی می کرد.
ادامه خواندن خـوشحـال سـدوزی آواز خـوان مـعـروف کشور وفـات کرد
شیر غزنوی محلی خوان با استعداد وسابقه داررادیوتلویزیون ملی به اثرمریضی که داشت از جهان چشم پوشید و درزادگاه اش درغزنی به خاک سپرده شد. شیرغزنوی در قریه حکیم سنایی ولايت غزنى تولد گردید. مکتب را تا صنف ششم در همانجا خواند و بعد به کابل آمد و شامل مکتب اقتصاد شد. سپس تحصیلات خود را تا صنف یازدهم در لیسه ابن سینا ادامه داد. بعد از فوت پدر، بنابر مشکلات خانوادگی نتوانست دروس خود را به پایان برساند، دوباره به غزنی رفت و به صفت تحویلدار ادارۀ مخابرات غزنی شامل کار شد.
اسدالله عفیف باختری شاعر، نویسنده و روزنامهنگار معاصر کشور، در سال ۱۳۴۱ خورشیدی در بلخ زاده شد وبتاریخ 9/8 ثور 1396 خورشیدی، در بیمارستان ابوعلی سینای بلخی در شهر مزار شریف، مرکز بلخ، چشم از جهان پوشید. شادروان باختری دورۀ دانشآموزی را در لیسه باختر و آموزشهای عالی را در پوهنځی زراعت پوهنتون کابل پی گرفت. وی پس از آن به ترتیب؛ به سمتهای معلم در ادارۀ سوادآموزی بلخ و کارمند اداری انجمن نویسندگان بلخ و ادارۀ کُلّ امور فرهنگی و اجتماعی بخش های شمالی کشور کار کرد و از سال ۱۳۷۷ تا کنون در بخش فرهنگ و نشرات ادارۀ هلال احمربلخ کار میکرد. باختری، همچنین در سال ۱۳۸۱ مدیر مسوول نشریۀ «جهان نو» در بلخ، و در سال ۱۳۸۹ مدیر مسوول ماهنامه «الف تا یا» بود . از وی، پنج دفتر شعر به نامهای «سنگ و ستاره» (بلخ، ۱۳۸۲)، «آوازهای خاکستری» (بلخ، ۱۳۸۳)، «من با زبان دریا» (کابل، ۱۳۸۶)، «با یک پیاله چای چطوری؟ عزیز من!» (کابل، ۱۳۸۶)، «صد غزل» ۱۳۹۱، به چاپ رسیده است. مرگ نا به هنگام عفیف باختری همه آن هایی را که عفیف را شناخته بودند شوکه کرد . چقدر زود جاودانه شد !
ادامه خواندن عفیف باختری؛ شـاعـر معـروف زبان پارسی دری در بـلخ جـهـان فانی را وداع کرد. :
دیدی؟ چه سهل و ساده وطن را فروختیم
این خانه ی قدیم و کهن را فروختیم
بستـیـم تا ابد دهن اعتراض را
از لب حدیث و حرف و سخن را فروختیم
سخت است باورش، چه بگویم برای تان؟
از گور هر شهـید کفن را فروخـتیـم
این نامه را از بلخ مینویسم. از سرزمین مولانا، از خانهء کسیکه شعر معروفاش پیام ارزشهای بشریت را بهبار آورد. «بیا تا قدر همدیگر بدانیم». این نامهء واپسین مناست. من امروز شهید میشوم. برادران خشمگینِ ما تصمیم گرفتهاند تا ما را بکشند. نگران مباش، من تنها نیستم. ما بیشتر از ۵۵ سرباز هستیم که سلاخی میشویم. آخر ما باید دین برادری بزرگان خود را بپردازیم. راستی به مادرم چیزی نگویی. فقط بگو فرزندت مسافر شده، مسافر راه سرگردان و تا برگشتناش زنده نخواهی بود. فراموش نکنی که آخرین بوسه را از میان گیسوان خاکستری پیشانیاش برداری. به کودکانم بگو پدر را کسانی کشتند که نه دشمن بودند و نه دوست، برادر بودند. از اینرو مرگ پدر، مرگ یک «دیوانه» است. یک مرگ احمقانه! دیوانههایی که معنای زندهگی را ربودهاند، یکباره همهچیز را بههم زدند. بههرکسی که نفس میکشید، شلیک کردند. آنها سینهء پدر را شکافتند. ایکاش در سنگر شهید میشدم. ایکاش درفش میهن را در دست میداشتم و خونم باغچهء باغ ما را آبیاری میکرد و درختان سیب باغچهء ما شگوفه میکردند و رنگین میشدند و هر باریکه بچههایما بر درختان سیب بالا میشدند، رگهای خونین درخت را میدیدند و مرا در آغوش میکشیدند.
عزیزم،
ادامه خواندن نامهء سرگردان سر باز بلخ، برای همسرش: سلام همسر عزیزم! : ملک ستیز
با کمال تاسف اطلاع یافتم که نویسنده٬ ژورنالیست و طنزنویس شهیر کشور ما جناب جلال نورانی ازین جهان فانی چشم بسته و به سوی ابدیت شتافته است. من ضمن عرض تسلیت به خانواده محترم نورانی هاکذا به جامعه فرهنگی کشور مان٬ وفات این شخصیت سترگ را یک ضایعهی بزرگ میدانم.
چه دردناک است که ناگهان نگاهایت روی سطرهای میدوند و در پایان در می یابی که دوستی خاموش شده و بعد قطره قطره لغزش داغ اشکهایی را روی گونههایت احساس میکنی.
امروز دوشنبه بیست و هفتم مارچ 2017 برابر باهفتم حمل 1396 خورشیدی نگاههای من همینگونه روی سطرهای خبر خاموشی طنز نویس، نمایشنامه نویس و پژوهشگر ادبی کشور جلال نورانی دوید، چنان کودکی پا برهنهیی که از خط قوغ آتش بگذرد!
روانت شاد باد! چه نا به هنگام تکاور زندهگی به آن سوی دیوار شکستۀ مرگ جهاندی!
چند سال پیش در پیوند به چگونهگی طنز نویسی افغانستان چیزی نوشته بودم و این سطرها در پیوند به جایگاه طنز نویسی نورانی شکل گرفته بودند.
سر انجام تفنگداران، دفتر ریيس انجمن نويسنده گان افغانستان را نيز فتح كردند و ما همه گان به دفتر سيد حاكم آريا ریيس تحريرات انجمن عقب نشيني كرديم. اين آخرين سنگر ما در انجمن بود. اگر روزي مجبور مي شديم كه اين اتاق را هم از دست بدهيم ديگر انجمن چيزي نبود جز يك قطعهء نظامي. اتاق كوچكي بود و ما همه اعضاي انجمن ناگزير از آن بوديم كه روز هاي خود را در آن سپري كنيم. اتاق رئيس انجمن نويسنده گان به خوابگاه يكي از فرماندهان و ياران نزديك او بدل شده بود. در اين دفتر ميزي بزرگي جابه جا شده بود، ساخته شده از چوب سنگين چار مغز با نقش ها و نگارهاي زيبا و دل انگيز.
ادامه خواندن کتـاب سـوزان در انـجـمـن نـویـسنـدهگان افـغـانـسـتان !…پــرتــو نــادری
دوستان گرانقدر و هموطنان شریف!
چندی قبل در باره تـاریـخـچـه 
وظایف جـاسوسی پاکسـتان در قـبـال وضع کنونی افغانستان از خامه بنده در انترنت و فیسبوک نوشته کوتاهی انتشار یافت و آن نوشته به استناد و شواهد عینی وتاریخی از صحفات مختلف کتاب افغانستان در مسیر تاریخ اثر گرانسنگ شادروان میرغلام محمد غبار برشته تحریر در آمده بود. همه میدانندکه از دولت های پاکستان بخاطر اجرای وظایف نا مقدس جاسوسی قوای استعماری علیه افغانستان و منطقه در طول سالیان متمادی استفاده گریده است . روی همین اصل روز سه شنبه ۲۱ جدی ۱۳۹۵مطابق ۱۳ جنوری سال ۲۰۱۷ میلادی ما شاهد کشته شدن ده ها تن از هموطنان شریف خویش در ولایت کابل و کندهار بودیم که ۳۸ کشته و ۸۶ زخمی از اثرعمل وحشیانه مزدوران استعمار بجاگذاشته شد و مردم ما در گلیم غم به سوگ ازدست دادن عزیزیان شان نشستند. این حادثه جدید نیست ریشه و سابقه تاریخی دارد. چند روز قبل مردم شریف افغانستان با آگاهی سیاسی مقابل سفارت پاکستان در کابل تجمع نمودند و با شعار های مرک برلانه جاسوسی پاکستان آن کشور تتقبیح کردند٬ حق مسلم شان میباشد . اما گره مشکلات سیاسی تنها با شعار های مرده باد و زنده باد باز نمیگردد. ما باید باهوشیاری سیاسی قدم های اول را درقسمت واحد ساختن خویش بنام ملت واحد برداریم .
ادامه خواندن تاریخـچـه وظایف جـاسوسی پاکسـتان در قـبـال وضع کنونی افغانستان: مــاریـادارو
ادامه ی ناامنی و بی ثباتی درافغانستان وگسترش وتقویت روزافزون داعش درمملکت ما ، کشورهای قدرتمند منطقوی جمهوری فدراتیف روسیه و جمهوری خلق چین را واداشت تا بتاریخ 27 دسامبر 2016 برای بارسوم همراه با پاکستان ولی بدون حضور نماینده ی افغانستان درشهرماسکو دورهم جمع شده ، درغیاب دولت افغانستان به فیصله های لازم دست بیابند .
طوریکه معلوم است ، دگرگونیهای ملموس درجغرافیای جنگ درافغانستان و حضور و فعالیتهای روزافزون بنیادگرایان اسلامی از جمله گروه تندرو داعش در شمال کشورما ، اسباب نگرانیهای جدیِ دول روسیه و چین را فراهم کرده است .
از گزارش رسانه های خبری پیرامون اوضاع جاری در افغانستان می توان استنباط کرد که توطیهها ودسایس سازمان یافته از طرف حلقات داخل نظام به حمایت واستشارۀ استخبارات خارجی در شمال کشور در حال شکل گیری است. در ایجاد وضعیت کنونی حوادث قبلی را که بطور زنجیری به وقوع پیوسته نباید نادیده گرفت. در این روز ها پخش خبر اتهام ” تجاوز جنسی!؟” بر آقای یشجی خبر ساز شده وسروصدا های را در رسانه های داخل وخارج کشور ایجاد کرده است که گویا آقای دوستم بر دوست ومعاون سابق خود بعد از برخورد لفظی ولت کوب دستور داده است تا بی حرمتی و تجاوز جنسی را انجام بدهند.
پخش این خبر در برخی از حلقات مشخص دولت وپارلمان به ویژه کسانیکه از طالب ها، گلبدینی ها ، حقانی ها و جنایتکاران رهزن و وباجگیر مانند زردادیان و تسلیمی ها و مزدوران پاکستان همواره طور مستقیم وبا ایما وکنایه دفاع میکنند به شدت تمام دامن زده می شود.
ادامه خواندن دسایس عـریـان مستلزم بسیچ هـمـگان در افـغـانستان : فتـح سامـع
در جهان عناصر که در طبعیت وجود دارد در طول تاریخ بدسترس بشر قرار گرفته انسانها برای بقا و زندگی بهتر مورد استفاده قرار داده اند دست آوردهای امروز در کره زمین و در جغرافیه های جداگانه و اندیشه های فکری متنوع نتیجه آن است مولانای بزرگ میفرماید – ای برادر تو همان اندیشه ای , مابقی استخوان و ریشه ای . در شرایط تاریخی در تأمین عدالت و حقوق انسانی دین مقدس اسلام ظهور نمود در آن بر علاوه قواعد اخلاقی تبعیض و تعصب و تزویر را در جامعه انسانی مردود هدایت داده چنانچه یکی از رکن مسلمانی ادای نماز پنجگانه با فضیلت جماعت است که در صفوف نماز سیاه و سفید پوست به هر زبانی تکلم مینمایند قرار داشته عبادت می نمایند و از جانبی جهاد در اسلام در مقابل نفس شیطانی با معنی پر محتوای آن است حفاظت و حراست بیت المال دارایی عامه را دربر دارد که در زمان خلافت های خلفای راشیدین صورت میگرفت روایت است که در زمان خلافت عمر فاروق (رض) چند تاجران رومی غرض معاهده تجارتی به عربستان آمدند و از مردم قصر خلیفه را جویا شدند مردم گفتند خلیفه ای ما در زیر آن درخت خرما نشسته است آن صحنه را که دیدند اسلام را پذیرفتند امروز از اسلام چندین اندیشه های مذهبی و اسلامی را به وجود آورده اند و منحیث ابزار قدرت و زراندوزی رهبران از آن استفاده می نمایند حالا اعمال و کار کرد رهبران را در جریان 15 سال ( دولت جمهوری اسلامی افغانستان ) را تحت قیادت جناب حامد کرزی و یک تعداد تکنوکرات تعلیم یافته امریکا و غرب با مشوره محترم زلمی خلیل زاد که سفیر امریکا در افغانستان بودند در تعین رئیس جمهور مؤقت کشور سهم داشتند در ماده ( 60 ) قانون اساسی صلاحیت رئیس جمهور کشور اسلامی افغانستان چنین آمده ( رئیس جمهور در راس دولت جمهوری اسلامی افغانستان قرار داشته صلاحیت های خود را در عرصه های قوه اجرائیه , مقننه , قضائیه به اساس این قانون اساسی اعمال میکند ) نظر به این ماده
آواره گی حسی عجیب یست؛ سالها شد آواره ترینم؛ آواره تر از یک مجرم فراری و آواره تر از یک مهاجر بی وطن. درد آواره شدن طاقت فرسا و جان گداز است. در آوره گی روح زخمی می شود و تن رنجور ، در انزوا قرار می گیری و سر انجام منزوی می شوی؛ آوارگی حس غریبی است؛ تلخ است؛ گزنده و غمگین؛ هیچ حسی به پایش نمیرسد و هیچ زبانی توصیفش نمیکند.
آوارهها همیشه زخمیاند؛ زخم از زبان، از زمان و از زمین. برای آوارهها همیشه زخمهایی هست که با هیچ مرهمی درمان نمیشود. وقتی از شهر و دیارت آواره ات می سازند در روی زمینی پا میگذاری که بر آن زاده نشده ای و این یعنی تلاش برای ریشهدواندن و چنگ انداختن به هر چه که بتوانی حس امنیت برایت بیاوری . خانه ساختن بر سرزمینی که مادری نیست، دشوار است؛ به سان باری که همیشه بر دوش است و همه جا بر دوشهای خسته و شانه های کوفته سنگینی میکند؛ آواره های دیار من کم نیستند؛ سالهاست آواره های دیار من دور از دیار در غربت و انتظار سوختند.
ادامه خواندن آواره گـــــــــــــی : نــثـاراحــمـد کــوهــیـن
تو ز خود نرفته بیرون به کجا رسیده باشی
این روز ها وقتی به رسانه های همگانی و شبکه های اجتماعی سر بزنید یکبار دیگر همه جا را تب و تاب مسایل قومی ، سمتی و زبانی فراگرفته است.
هر طرف بینی کش و گیر و دست اندازی و توهین و تحقیر است . گویی یک بار دیگر آهنگ رشد و ترقی ایستاده است .
بازار کار سیاه تیکه داران قومی و مذهبی و مسولین حکومتی یکبار دیگر گرم شده است و هر یک با هزار مکاره گی ، فریب و نیرنگ دنبال بازاریابی و عوام فریبی بوده به اشکال مختلف به چشم مردم بیچاره خاک میزنند. آنها هر یک با بی مسولیتی کامل بخاطر رسیده به اهداف شان با مکاره گری های رنگا رنگ منافع ملی را قربانی سیاست های سمتی و زبانی شان میسازند و هی در تلاش تثبیت قدرت و اقتدار شان استند. گویی حس همدیگر پذیری در دلهای شان مرده است. با تاسف در کشور ما همانطوریکه بدبختی ها و نابسامانی های چند دهه اخیر تمامی زیر بناهای اساسی و حیاتی کشور و نظام ما رااز بین برده است ، فرهنگ همدیگر پذیری و احترام به قانون را نیز در بنیاد آسیب رسانده است. در نتیجه همین بی بندوباری ها و خود خواهی ها است که کشور ما بدبختانه امروز در چینین وضعیت ناهنجار و بحرانی قرار گرفته و مردم ما همه روزه قربانی سرو مال میدهند.
سرگی لاوروف وزیر امورخارجه ی روسیه اخیرأ در کنفرانس « خاورمیانه ، روندها و دورنما ها » ، بی ثباتی های
جاری در خاورمیانه و تنشهای خونین در کشورهای سوریه ، عراق ، افغانستان ، لیبیا و یمن را با صراحت نتیجه ی مهندسی های ژیو پولیتیک و سوغات قدیمی امریکا و غرب دانسته و گفته است : « شرایط امروز خاورمیانه نتیجه ی اعمال مهندسیهای ژیوپولیتیک اشتباه شرکای غربی ما بوده است و دخالت در امور داخلی کشورها و ایجاد دیموکراسی براساس استانداردهایی که مناسب حال خود غربی ها بوده ازجمله ی این اشتباهات است . »
وزیرخارجه ی روسیه در ادامه گفته است که : « این شرایط به بیرون آمدن همزمان چندین غول از چراغ جادو منجر شده و درمیان این غولها داعش از همه خطرناکتر است . »
بی تردید ، جنگ خشن و خونینی که هم اکنون با قساوت تمام کشور های اسلامی را به آتش کشیده است ، نتیجه ی همین سیاستهای خشن ، یکه تازانه و توسعه طلبانه ی ایالات متحده ی امریکا و شرکای اروپایی و عربی شان میباشد ــ سیاستی که بمنظورتسخیر و تسلط یکه تازانه برجهان پس از سقوط شوروی سابق براه افتاده است .
ادامه خواندن آیا دوران تک قطبی رو به پایان است ؟.. اسـمــاعـیـل فــروغــی
این قدر دزد وطن داشت ، یکی هم دیگر
این قدر خار چمن داشت ، یکی هم دیگر
خون ما و تو یکی نی ، همه اش ریخته اند
صد زخم سینۀ من داشت ، یکی هم دیگر
دهم اکتوبر از سال ( ۲۰۰۲ م ) توسط سازمان عفو بین المللی و سازمان « جهانی علیه مجازات اعدام » بمثابه روز جهانی منع جزای اعدام تجلیل میگردد. این جزا که سابقه طولانی دارد و بعد ازتصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های ناشی از آن ، کماکان در( ۴۸ ) کشور عضو موسسه ملل متحد اعمال میگردد ( درقوانین ۹۸کشورجزای اعدام لغو گردیده و در ( ۳۶ ) کشور با وجودیکه در قانون وجود دارد عملی نمیگردد و ( ۶ ) کشور تطبیق آنرا به شرایط جنگی محول ساخته اند ) در کشور های ایالات متحده امریکا ، چین ، سعودی ، ایران و کوریای شمالی زیادترین اعدام عملی میگردد. ادامه خواندن روز جهانی منع اعدام و اشک تـمساح مدعیان دروغین حقوق بشر : میـرعـبـدالـواحــد ســادات
محمدعلی- مهرزادافغانستان امروزی با نامهای مختلف ولی با هویت واحد درین سرزمین با داشتن کوهای سربفلک کشیده ودریاهای مست وخروشان ابی تمدن های درخشانی راپشت سرگذ شتانده است، دانشمندان داخلی وخارجی در باره موجودیت این سرزمین اتفاق نظردارند، وبه این امرمسلم اطمینا ن دارند که هنگامیکه سپاهیان اسکندراز آنچه اینک افغانستان نامیده می شود درحدود چهارم بیش از میلاد می گذشته اقوام مختلف ازجمله پشتونها حتی ماورای سرزمین های کنونی خود بودوباش داشتند .موقعیت استراتیژیک سرزمین های کوهستانی ایشان که برمعابرعمده درمیان اسیای میا نه وجلگهای ثروتمند هند راهای نظامی تجارتی را بدست داشتند.این موقعیت استثنایی همیشه درطول تاریخ مردمان این کشورراقادرگردانیده از امپراتوران پیرامونی خود باج وامتیازسیاسی بگیرند.همین روحیه رزمنده گی مردمان این سرزمین باعث شد تا امپرا تور برتانیا با خصوصیت استعماری خود نخواست تا قدرتی با این خصوصیت رزمنده گی وازاد منشی درجوارآن وجود داشته باشد.بریتانیا یی ها کوشیدند تا با امضاءتفاهم نامه یی میان هند برتانوی وامیر افغانستان ، صرف برای استقراروثبات درمناطق قبایلی پشتون قا یم شود، این تفاهم نامهخط دیورند را به ارمغان آورد؛ که میان مناطق قبیله یی واقع در میان هند برتا نوی وافغانستان می گذشت
چهل سال پیش نام داستاننویسی در میان رهروان جنبش چپ ایران و سپس افغانستان سر زبانها افتاد: نویسنده کتابهایی با دید آرمانی و آزادیخواهانه چون “برمیگردیم گل نسرین بچینیم”، “رز فرانس” و “آنها که زنده اند”. راست و دروغش را خداوند میداند، میگفتند: “ژان لافیت” هنوز زاده نشده و ساخته و پرداخته چپگرایان مائویست ایران، به ویژه حسین نوروزی، ابراهیم خرم، خسرو بیداریان و احمد صادق است.
سوژه نبشته کنونی یافتن زندگینامه ژان لافیت نیست. سرنامه سومین کتابش را وام میگیرم و میگذارم دم چشم آنانی که پس از مرگ هر هنرمند، دانشمند، نویسنده و هستی فرهنگی ناگهان در سیما و کردار پدربزرگ (گاه مادربزرگ) نمایان میشوند و خشمگینانه بر همگان چیغ میزنند: “چرا در زندگی او ننوشتید؟ اکنون که مردهاست، مینویسید؟”
ادامه خواندن «آنها که زنده اند» : دکـتــور صـبـورالله سیـاه سـنگ
بماناد، این روایتگر بماناد! 
(فخرالدین گرگانی/ ویس و رامین)
متنبی را گفتند: “در ستايش همه بزرگان روزگار سيفالدوله سرودهای، چرا در مدح ابوفراس چيزی نگفتی؟” در پاسخ گفت: “شکوه او مرا هراسناک و زبانم را لال ساخت.” 
همروزگاران متنبی اين کار را ناشی از “خبث و حسد” پنداشته و ندانستهاند شکوهی که زاده جايگاه والای فرهنگی و علمی منش برين انسانيست، صدها بار برتر از شکوه دروغين فارسان توسن چوبين قدرت است. و اين مدرک از بايگانی تاريخ از آن روی آوردم تا تو خواننده گرامی بدانی که سخن گفتن در باره مردی چون اکرم عثمان چه دشوار است. در چند دهه پسين داستاننويسی ما بیگمان اکرم عثمان ناميست بلند و پرآوازه. دوستار خلق است و خلقی خواستار او و اين از آن روست که از برای تاريخ مینويسد. اما نه تاريخ مسخ شده که اندیشورزی در باره آن گفتهبود: “همانند بیوه ریچارد سوم شکسپیر است: خشمش زودجوش و ناپیگیر و حافظهاش ناتوان. نمیشود لبخند و زهرخندش را از هم بازشناخت و همواره خواهان آنست که خویشتن را به پیروزمندان تفویض کند.”
ادامه خواندن راوی غمنامهها و شادینامههای روزگار : واصف باختری وتایپ از دکتور سیاه سنگ
مرگ صاحبدل جهاني را دليل كلفت است
شمع چون خاموش گردد داغ محفل ميشود
همه انسان ها مي ميرند و ما مانند ساير پديده هاي هستي محكوم به فناييم، اما انسان هاي بزرگ با كسب مدارج عالي مردانه زندگي مي كنند و نام خويش را جاويدان ميسازند چنانچه شاعر مي سرايد:
مرد نميرد به مرگ، مرگ از او نام جست
نام چو جاويد شد مردنش آسان كجاست.
دانشمند فقيد «پوهاند غلام جيلاني عارض» فرزند مرحوم محمد اسماعيل خان در سال 1308 هـ. ش در قلعه قاضي چهاردهي تولد و روز دوشنبه يازدهم اسد سال 1395 هـ.ش در كارته مامورين شهر كابل اين جهان فاني را وداع گفت. ايشان از مفاخر كشور و يكي از اولين پوهاندهاي افغانستان بودند. وي شخصيت كوشا، خستگي ناپذير و پويا داشتند و نمي گذاشتند لحظه يي از كتب و قلم دور باشند- در هشتاد سال عمر پربارش لحظهيي چشمش از كتاب و دست مباركش از قلم و كاغذ دور نبود-عالي مي نوشتند و نيكو از عهده يي هر متن و محتوايي به در ميآمدند، در اين زمينه چنين مي فرمودند: «هركاري مشكلي را مي توان با همت عالي و تسليم نشدن در برابر آن مي توان به سر رساند» و مصداق آن، آثار متعددي علمي در زمينههاي جغرافيا است.