دسته: پیام های سلیت و خبر فوتی و مرثیه

اکبر نیکزاد یکی  از جمله هنرمندان غزل سرای افغانستان برای همیشه خموش گردید.

او. سالها قبل. سروده بود که:

باعث خاموشي ما را چه ميپرسي مپرس 

سالها است كز فراق يار زنگ ما كر است 

قلب داغدار جامعه ی فرهنگی وهنرمندان موسیقی و خانواده محترم نیکزاد را تسلیت باد.

خانم پیکر «جلوه» افسانه هنرمند با استعداد؛ از تیاتر شهر « شاری » ننداری تا استودیوی رادیو  کابل  وقت با آواز ملکوتی و کرکترعالی و شخصیت بی همتایش در جمع  هنرمندان کشور شهرت داشت.  وی با برخورد صمیمانه  خود در قلب تمام  همکاران رادیو تلویزیون ملی و سایر هنرمندان جا داشت. خاطرات  نیک و فراموش  ناشدنی از خود بجا مانده است. او یکبار چنین خوانده  بود « من لاله آزادم خودرویم وخودبویم-  در دشت مکان دارم ؛ فارغ ز لب  جویم» اکنون این بانوی آزاده  فارغ از همه  دغدغه  های دنیا گردید  و در دشت  مکان  اختیار کرد مکان ابدی  برایت  افسانه جان مبارک باد. 

بانو  پیکر «جلوه » افسانه را چنین  می شناسیم :

« لیسه نجات « امانی » به اساس قرار داد جانبین کشورألمان و افغانستان اعمار گردیده بود و استادان آلمانی  به  تدریس  در لیسه نجات اشتغال  داشتند اما در زمان جنگ جهانی دوم  استاد دان آلمانی به کشورشان برگشتند. دانشمندان افغانستان از بسته شدن  آن لیسه در  هراس بوند. بر اثر زحمات و تلاش های  شادروان  استاد عبدالغفور برشنا  که خود نیز به زبان  آلمانی مسلط بودند ٬ از دانشمندانی که زبان  آلمانی میدانستند؛ تقاضا نمود که در کنار وظايف رسمی شان  جهت  فعال  نگهداشتن  لیسه نجات « امانی » به تدریس شاگردان بپردازند.

در النجا زمینه رشيد هنر تئاتر نیز مطرح گردید.

افغانستان ما: حوالی 8:30 صبح امروز چهارشنبه 3 جدی یوسف رشید رئیس اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان هدف یک حمله مسلحانه قرار گرفت. آقای رشید کشته شد و راننده‌اش زخم برداشته است.

فردوس فرامرز سخنگوی پولیس کابل ترور آقای رشید را تائید کرده است. گفته می‌شود که آقای رشید و راننده‌اش پس از آنکه در منطقه چهل ستون در ناحیه هفتم شهرکابل هدف گلوله‌باری قرار گرفتند و زخمی شدند، به شفاخانه منتقل شدند. وی در شفاخانه جان داد و راننده‌اش زخمی است.

روحت شاد مرادونا اسطوره فوتبال  جهان …..

دیگو مارادونا اسطوره فوتبال آرژانتین و جهان در ۶۰ سالگی به دلیل حمله قلبی در خانه‌اش در بوئنوس آیرس درگذشت. مارادونا قبلا به دلیل لخته شدن خون در مغزش در بیمارستان بستری شد و جراحی کرد، اما دو هفته پیش از بیمارستان مرخص شد. تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ با کاپیتانی مارادونا قهرمان شد. نمایش مارادونا در آن جام جهانی یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات تاریخ فوتبال را رقم زد، به خصوص دو گلی که به تیم ملی فوتبال انگلیس زد.

نېټه: ۱/۹/۱۳۹۹

د ۱۳۹۹ لمریز هجري کال د قوس د میاشتې په لومړۍ نېټه د کابل ښار یو ځل بیا تر راکيټي بریدونو لاندې راغی. د سهار د اتو بجو او څلويښتو دقیقو په شاوخوا کې د سرلوڅې مازدا لارۍ له منځه ۲۳ ړانده راکټونه د ښار د اوسیدونکو په مختلفو سیمو شلیک شول چې د خلکو تر منځ د ویرې د پیداکولو او مالې زیانونه سربیره یې لس ښاریان شهیدان او ۳۳ نور زخمیان کړل.

 به پیشگاه انسان های آزاد!
محاکم بین المللی ومطبوعات جهانی!
با احترامات بی پایان به مردمان داغدیده افغانستان! بازتاب غم انگیز فاجعه شهادت همشیره زاده ی نازنینم، یماجان سیاوش، این نگین پردرخشش رسانه های شنیداری، نوشتاری ودیداری افغانستان؛ ژورنالیست پیشین و گوینده پرتوان ومحبوب تلویزیون طلوع نشان داد که یما سیاوش نه تنها به خانواده ی ما، بل به تمام سرزمین افغانستان، فرهنگ وتاریخ این بلاد خونین تعلق جدایی ناپذیر داشت.

پاسخم به بعضی از آن اشخاصی مسلمانی که نوشته اند، چرا به درد  از دست دادن برادر خوب مان یما جان سیاوش همه اشک میریزند. 

وقتی که خداوند ج فرموده است که دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند. 

پس ما چطور میتوانیم که خدای نا خواسته آنرا غلط ثابت سازیم؟ 

او تعالی خوداش میپرسد که «أم هل تستوي الظلمات والنور؟»  آیا تاریکی با روشنی با هم یکسان اند؟ پس جواب آشکارا است که نخیر نیست. 

برادر خوب مان یمای سیاوش یک روشنی بود! همه زندگی های یکسان حایز اهمیت بوده و مهم است، اما همه انسان ها یکسان نیستند. یک فرق نهایت عظیم بین جسم زنده و جسم مرده وجود دارد.

هر روز نقش حادثه تكرار ميشود

معصوم  و بيگناه همه كشتار ميشود

در مسلخ وطن به قصابان دين فروش

كشتار نخبه رونق بازار ميشود

(ظفر)

خبر رسید از آنسو، جوانی پرپر شد

دلیل گریه و اندوه قلب مادر شد

پدر، برادر و خواهر نشست در ماتم

که پاره‌ی تن شان رفت و خاک بر سر شد

هموطنان درد دیده و سوگوار؛ میدانم با تسلیت گفتن جوانان از دست رفته ما برنمیگردد اما باچند حرف غم دل غمدیدگان را کم میسازیم. ملت نجب و غیور ما در طول تاریخ از دشمنان وطن ؛ ازاستعمارگران بین الملی و مزدوران داخلی تلفات داده اند و اما دست از مبارزه نکشده اند؛ به بیگانه سر خم نکرده اند. تاریخ معلم واقعی یک جامعه است مااز تاریخ آموخته ایم که پدران ما چطور از خاک خود دفاع کردند. فرزندان شان نیز همان شیر بچه های؛ پدران مبارز و وطن دوست میباشند.

هر قطره خون مرد وزن ؛ پیرو جوان و کودکان در وطن که از دست دشمنان ریخته میشود؛ بی پاسخ نخواهد ماند. اگر امروز درماتم شهیدان خویش نشسته ایم ؛ با مبارزه شیرمردان وطن و نبرد سربازان غیور؛ فردا در زیر بیرق آزادی ؛ در فضای همدلی برادری و برابری نفس خواهم کشید. روان تمام شهدای راه آزادی وطن شاد باد.

(همایون) نام تو از خاطرم آسان نرود 

هرگز از دیده ام آن چهره ای خندان نرود 

خلق و خوی تو و آثار گرانمایه ای تو 

جاویدان ماند و از یاد عزیزان نرود 

نجیب رستگار سالهای قبل، که در افغانستان بود ؛ در اثر خون‎ریزی دماغی، تعادل صحی خود را از دست داد. او در سال 1337 خورشیدی در کابل زاده شد و بتاریخ نزدهم سپمتبر ۲۰۲۰ در کشور هاند چشم از جهان بست. نجیب رستگار تحصیلات خویش را در لیسه نادریه به پایان رسانید و بعد وارد پوهنتون کابل شد . و شامل « پوهنحی هنرهای زیبای » گردید . وی از کودکی می‌خواست نقاشی بیآموزد و نقاش بزرگی افغانستان شود، روی همین انگیزه به ‌ آموزشگاه نقاشی رفت و به نقاشی پرداخت و هنر نقاشی را از استاد خیرمحمد هنرمند و نقاش معروف افغانستان فرا گیرد. تابلوهای کشتزار، چوپان، برف در کوچه، دختر روستایی، چوری فروشان، زن افغانستان، بودا و بامیان، حجاب، پرندگان آواره و گل‌برگ‌ها را با صلابت و زیبایی آفرید، این ها کار چندسال زحمت رستگار می‌باشد. نجیب رستگار نه تنها یک نقاش ؛ بلکه آواز خوان ؛ شاعر ؛ نوازنده؛ آهنگ ساز و یکتن از ایجادگران گروه هنری باران بشمار میرود.

هژیر چشم تو امروز قصه ها دارد

نگاهت از همه سو ابر غصه می آرد

فدای وسعت چشم سیاه تو مادر

غمی غریب گرفته نگاه تو یکسر

تبی که در تنم افتاده اشک باران است

خموشی ات به نگاهم هزار دستان است

……………………………

دوباره قصه ءکوچ من است و فصل فرار

دوباره قصهٔ تلخ جدایی و آزار

چند سال پیش بود که سال زاد زنده یاد داکتر حمیرا دستگیر را در هالند جشن می گرفتند و من این پیام را نوشته و فرستاده بودم.

به آن آفتاب آواره، غزل سرای غزل های غریب غربت!

زنی سوار آفتاب می‌رسد،

صدا زنید خاک‌های خفته را

و بشکنید واژگان گفته را

زنی که می‌رسد ز ره

زشب عبور کرده است

و مادر است

روحت شاد و نامت جاویدان بانوی شعر، شخصیت افتخارآفرین و یکی نامدارترین شاعر زن معاصر در تاریخ ادبیات کشور و فارسی زبان ها !

زنده یاد داکتر حمیرا نگهت دستگیرزاده، شاعر شناخته‌ شده افغانستان به علت بیماری سرطان در ۶۰ سالگی درگذشت.

او در دو دهه گذشته با خانواده‌اش در هالند زندگی می‌ کرد. از او بیش از ۱۳ مجموعه شعر منتشر شده است. 

دکتور حمیرا دستگیر زاده یک شاخه پر بار از گلستان هنر و فرهنگ افغانستان بود . نبودش برای مردم و وطنش خیلی گران است اما جز به رضای حق تسلیم بودن ؛ چاره ء نیست . تسلیت خویش را به تمام شعرا و ادبا و فرهنگیان کشور و خانواده محترم دستگیرزاده با تقدیم چند فرد بالا از شعر روان شاد جیدری وجودی ؛ عرض میکنم. باحرمت فراوان ماریا دارو

فقیر نبی ستاره نابناک از آسمان سینمای افغانستان فرو افتاد. روحش شاد وخاطراتش گرامی باد سوانح این هنرمند با استعدادرا میتونید در کتاب هنرمندان تاریخ ساز تیاتر – اثر ماریا دارو در صفحه (۳۴۹) آن مطالعه کنید. در سایت (mariadaro.co ( بروی کتاب هنرمندان تاریخ ساز تیاتر کلیک نموده کتاب را دانلود بدارید. افسوس ٬ فقیر نبی تکرار نشدنیست. وجایش خالیست.

 یک وقت  نیستم

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

در آستان مرگ که زندان زندگیست

تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

پیداست از گلاب سرشکم که من چو گل

یک روز خنده کردم و عمری گریستم

طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست

چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم

گوهرشناس نیست در این شهر شهریار

من در صف خزف چه بگویم که چیستم
شهریار

بعضاٌ نوشتن  تسلیت  برای  دوستان  خیلی  سنگین  تمام  میشود . بخصوص  برای  انسان  فرشته  خو مانند  استاد گرانقدر  حیدری  وجودی. هرگاه  چشمه  ساری  می  خشکد ٬ یک  وادی راباخود  می  خشکاند٬ اما فکرکنید  اگر چشمهء شفاف  تصوف٬ شعر و افکار یک  صوفی با تقوا را ازدست  میدهیم٬ گویا  تاریکی  برجهانی سایه می  افگند ٬ دشت  و دمن  سبز غزل  می  خشکد.  مرحوم  مغفور استاد  وجودی  چشمه ء  شفاف  و سرشار از  تقوا٬ مهربانی  و وطن  دوستی  بود٬ و خودش در عزل  معروفش  سروده  است: « ای کشورعزیز  بهاران  تو چه شد؟» جادارد که بگویم  : ای  کشور  درد  دیده  وجودی  تو چه؟     

ای  کشور  عزیز  بهاران  تو چه شد ؟

گلهای  رنگارنگ  گلستان  تو چه شد؟

حشمت فنایی در سال 1327 در ولایت کابل به دنیا آمد تحصیلات ابتدای خود را در لیسه حسن میاخیل والسوالی خان آباد ولایت کندز به پایان رساند و در همان لیسه به صفت مسئول بخش هنری انجام وظیفه میداد
اما بعد از فراغت در راه پر افتخار خدمت به وطن به صفوف نیروهای امنیتی مصروف وظیفه شد و در سال 1352 در ناشر ننداری کندز به صفت بازیگر و دایرکتر رسما شروع به فعالیت کرد و همزمان جهت فرا گیری فن بازیگری به کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق سفر کرد
وی در سال 1357عضویت موسسه آریانا فلم را به رهبری انجنیر لطیف کسب کرد و در اولین فلم بلند داستانی گناه در یک یک نقش عمده درخشید…….
بعدها فلم های که فنایی نقش ایفا نموده
دختری با پیراهن سپیده ساخته فقیر نبی
فلم هنری بلند فرار ساخته انجنیر لطیف
فلم سینمایی حادثه در راه ،فلم تلویزیونی زمین فردا ،فلم بلند آرمان،علم بلند سینمایی صبور سرباز ،فلم تلویزیونی راز گریه

پوهاند میرحسین شاه منسوب به یک خانواده منور والیت قندهار است. میر عبدالجواد، پدر پوهاند میرحسین شاه از زمرۀ اولین روشنفکران قندهار بود که در راه ایجاد نظام نوین دولتی و معارف عصری در قندهار خدمت نمود. خانواده پوهاند استاد میرحسین شاه مورد احترام گسترده مردم بوده است. کاندید اکادمیسن میرحسین شاه در 16 جدی1303 مصادف 6 جنوری 1925 میالدی در شهر قندهار تولد شده است، بعد از اتمام تحصیالت ابتداییه و متوسطه قندهار، به کابل آمده، از لیسه حبیبیه فارغ شد. از جمله اولین شاگردان فاکولته ادبیات که به تازگی در دانشگاه کابل ایجاد شده بود، و پیش آهنگان ادب و فرهنگ کشور در آن شامل بودند، می باشد.

مرحوم محمد  نعیم  رفاه   معروف  ترین  چهره  موفق  تیاتر  افغانستان  که  تمام عمرش  در روشنگری  اجتماع ؛ خدمات فراموش  نا شدنی  در تیاتر افغانستان  انجام  داد.  وی  در لیسه  نجات « امانی»  که  هنوز  متعلم  صنف  یازدهم  بود در سالون کنفرانس آن  لیسه در  نمایشات  تمثیلی  به زبان  المانی  و دری دایر میشد  سهم  گرفت  و بوسیله  یکتن  از دوستانش  به  شهری  ننداری  کابل  معرفی  شد .  رهبری  تیاتر  شهری  ننداری  را شادروان  عبدالرشید جلیا به عهده  داشت  و از استعداد رفاه ء جوان  خیلی  شگفت  زده  گردید . مرحوم  رفاه  اولین  نقش  خود را در تیاتر  رسمی  شهری  ننداری  بحیث  هنرمند در نمایش  نامهء بنام « شام غریبان» اثر  شادروان  محمد  یوسف  کهزاد با موفقیت  بازی  نمود.

شادروان  رفاه  در  زمان  کار هنری  اش  در تیاترافغانستان  سه نمایش  نامه بنامهای  « مرا ببوس — تقدیر و  دختر صحرا» بقلم  خود  نوشت  که در  همان  وقت  وزمانش  خیلی  خیلی  سرزبانها بود  و نقش  های  اول را  نیز خودش  به  عهده  داشت. 

وی  در تیاتر  شهری  ننداری  با هنرمندان  سابقه  دار کشور معرفی شد و با هنرمندان  چون شادروان  عبدالرشید  جلیا ٬ شادروان  سایر  هراتی ؛ شادروان  محمد یوسف  کهزاد؛ شادروان  سید مقدس  نگاه ؛ شادروان  استاد فرخ  افندی  ؛ محترم  نسیم  اسیر  شاعر  معروف  وطن ؛ شاد روان  محمد  عظیم  رعد ؛ شادروان غفار دلسور ؛ شادروان  غفار  حکیمی ؛ شادروان  رفیق  صادق؛ شادروان  نیک  محمد قایل ؛ شادروان محمد زمان  انوری  ؛ شادروان  استاد  عبدلقیوم  بسید؛  شادروان  عبدالرحیم  ساربان  ؛ شادروان  محمد اکبر  نادم؛ شادروان امین  هاشمی  ؛ شادروان نجیب الله مساَ ؛ شادروان  عیسی  نوا« خمار» شادروان موسی  نهمت؛ شادروان  غلام حسین  فعال ؛ شادروان اکرم  نقاش؛ شادروان ستار  وارسته ؛ شادروان محمد  ابرهیم  نسیم؛ شادروان محمد امین و خانم  نجیبه  دینا خانم  محترم  پیکر  « افسانه» و غیره  هنرمندان  هم بازی  بوده  و از استادان آنزمان  آموخت  و برجسته  گردید. 

ید به نوروز که امسال نیایید
در کشور خونین کفنان ره نگشاید
بلبل به چمن نغمه شادی نسراید
ماتم زده گان را لب پر خنده نشاید 

خون می دمد از خاک شهیدان وطن، وای ؛
ای وای وطن وای وطن وای !
گلگون کفنان را چه بهار و چه زمستان
خونین جیگران را چه بیابان چی گلستان
در کشور آتش زده در خانه ویران
کس نیست زند بوسه به رخسار یتیمان
کس نیست که دوزد به تن مرده کفن وای ؛
ای وای وطن وای وطن وای !

سعدیا ؛ مرد نکو نام نمیرد هرگز
مرده ان است که نامش به نکویی نبرند
دوستان و عزیزان! شخصیت بهنام و  فرزانه زنده یاد جوانشیر حیدری دگرروی این کره خاکی با ما هم نفس نیست، ولی در هر نفس با ما هست.

 زنده یاد حیدری عاشقانه زیست، عاشقانه به هنر رو آورد و عاشقانه تا پایان زندگی در این راستا با وجود کمبودی های امکانات رزمید . او از اوان جوانی سالیان۱۳۵۴ هجری شمسی حینکه دانشجو پوهنتون کابل بود بطوراماتور در گروپ تیاتر کمیته کلتوری پوهنتون کابل به فعالیت اغاز نمود با او یکجا با دایرکت استاد عزیزالله هدف و زنده یاد استاد بیسد نمایشنامه های زیادی را در ادیتوریم پوهنتون کابل به نمایش گزاشتیم که مهمترین ان «متخصص فراری»، نوشته استاد جنید شریف، «وقتی بلی ګفتن» نوشته زنده یاد جلال نورانی،« اطفاییه» نوشته عزیز نسین و نمایشنامه در سه پرده بنام «خسیس» نوشته مولیر فرانسوی که این اثرتوسط زنده یاد استاد بیسد دایرکت گردیده بود، تقریبن در همه ی این نمایشنامه ها نقش رول های اساسی به او سپرده شده بود که خیلی ها عالی ان را بازی کرده است. او در ستیژ هنری ادیتوریم پوهنتون کابل هنر واستعداد بلند هنری اش را در جمع همبازی هایش درتیاتر اماتور بنمایش گزاشت که بعد ها همه ی گروپ ما به رادیو تلویزون راه یافت . روانشاد جوانشیر حیدری باز هم با عشق فراوان به بازی نقش ها در چندین فلم سینمایی و تلویزونی استعداد هنری اش را بنمایش گزاشت که بعد چند فلم را خود ساخت که یکی از فلم های بلنداش بنام « بابا» بود .